Najlepszy sposób na poznanie górnika to podróżowanie marszrutką, najlepiej z Khartsyzka do Doniecka w godzinach końca pracy w kopalniach. I tak słuchając muzyki jadę dzisiaj ze szkoły położonej w pięknej miejscowości której nazwę wyżej napisałam i dosiada się do mnie jakiś mężczyzna. Nagle kładzie coś na mojej torbie - okazuje się że to cukierki, i mówi że to dlatego że ja podobna do jego córki, zaczyna mi opowiadać historię życia nie tylko swojego, więcej chyba o córce i wnuku. Tak sobie rozmawiamy i rozmawiamy (no więcej on mówi, ale ja też nie milczałam). No i ten oto mężczyzna jest górnikiem, lat około 50, coś o pylicy mówi, no ale to normalne jak się w kopalni pracuje. I wiecie co? nie zorientował się że ja nie z Ukrainy. Jakie to piękne. Czuję się już jak pełnoprawna mieszkanka Ukrainy, mimo że bez wizy i rejestracji;)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz